I'm you fuckin nightmare.

Saban

Imię: Saban Von Helrich.
Wiek: 4 jesienie.
Rasa: dumny i silny - lew.
Ranga: Na dobry początek wojownik. Będę pracował nad Moxusem.

Wygląd: By nie sparzać wam dużo kłopotów i pracy, opisze Sabana najprościej jak się tylko da.
Jest to lew o potężnej budowie. Jest trochę większy od typowych lwów. Ma bujnę, ciemną grzywę, rozwiewaną przez wiatr. Mimo mlodego wieku, na ciele ma mnóstwo ran z bitek i potyczek. Oczy koloru zieloneho, prawe jest troche ciemniejszej barwy. Długi ogon zakończony jest kitką ozdobioną koralikami z piórkami. Typowo męskie zarysy pyska, ostre kły i codziennie ostrzone na kamieniach pazury. Kończyny umięsnione, szczególnie te tylne, dzięki ciężkiej pracy i treningom.
Jego znakiem szczególnym niewątpliwie jest szrama na lewym oku.

Historia: Nic ciekawego. Jego ojciec był wielkim Moxusem, jeźdźcem cienia. Urodził się i wychował na tych terenach. Nawet gdy osiągnął wiek dojrzałości nie opuszczał często mrocznych terenów. Czuje się tu jak w domu.

Charakter: Silny, energiczny. Łatwo wpada w kłopoty. Szybko i łatwo się denerwuje... przez co walki z jego udzialem są na porządku dziennym. Jest raczej optymistą, buntownikiem złym na caly świat. Lubi wybierać własną drogę. Jego ojciec był szanowanym Moxusem w gildii. To jedyny powód, dla której Saban postanowił zostać w Kazaayrze. Nie lubi pracować w grupie. Nie nawidzi wiekszego towarzystwa. Lubi samotność i ciszę. Inni go po prostu denerwują... i tak między nami, on tylko zgrywa mięsniaka. Bo ma wielkie serce, jest wrażliwy. Nigdy nie płakał, o nie. Jego matka była artystką. Sam czasami klnie na jej geny, wolałby być nic nie czującym macho... ale tak nie jest. Dla tej jedynej oddalby serce na dłoni.

Atut: Siła.
Patronus: Ogień.
Multikonta: brak.
Coś więcej: Uwielbia zbierać kasztany... tak, dobrze czytacie. Ale nie lubi ich jeść.

Szira De' Lesore

Okejjj, może być. Akcept, miłej gry! :3