Lasy Mieszane

Acquanetta

Acqua odprowadziła wzrokiem odchodzącą Akme. Może to i lepiej, ze poszła- nie będzie podsłuchiwać. Wysłuchała pytania lamparcicy i zastanowiła się. Skłamać czy powiedzieć prawdę?
-Tak.- odpowiedziała beznamiętnie, wodząc wzrokiem gdzieś po koronach drzew.

Szira De' Lesore

-Aha.. ja w sumie też, ale szybko zdążyłam poznac ogólnie krainę. - odpowiedziała lamparcica, szukając punktu na który patrzy się towarzyszka.

Dota

Szybko, ale spokojnie, weszła na polanę. I wten ujrzała lamparta, i kota o nieznanym jej gatunku. Wzrok jej przykuł jednak lampart. Był piękny, tyle mogła opisac. Masywny, ale zgrabny. Ogon średnio długi i puszysty. Do tego aniele skrzydła, które w tej chwili były złożone. I te jego oczy.. zaraz, to ona! Lamparcica! No tak, czar prysł. Ale i tak była piękna. Czyli nie mogła odsunąc od siebie myśli o pięknym i czarnym wodzu jej gildii. Fuknęła pod nosem, ale podeszła bliżej do kocic. Z lamparcicy czuc było dziwną aurę. Była przywódczynią gildii?

Gość

Dumnie wyłonił się spośród nocy. Jego czarna skóra świetnie pokrywała się z nocnymi cieniami. I wtedy zobaczył na polance 3 kocice. Jedna to pantera mglista z gildią mrocznego obłędu. "Ciekawe" pomyślał. Nigdy jeszcze nie miał styczności z kotami z tej gildii. Obok niej siedziała ta pięknośc, której jeszcze nie udało się mu rozwikłac. Lamparcica ze skrzydłami anioła, prawdziwa i potężna przywódczyni gildii Burzliwego Słońca. Gildia ta była chyba najsilniejsza. Od kiedy Wiosenny Świt i Dzika Rzeka połączyły się, w krainie zostały tylko 4 watahy. Może kiedyś zacznie życ nowa gildia?
Niedaleko kocic siedziała jego uczennica, utalentowana łowczyni. Powinna iśc niedługo na trening.. czy to nie czas?
-Witaj IRISHO - uśmiechnął się i spojrzał ciepło na lamparcice. Potem spojrzał na nieznanego jej kota.
-Witaj, zapewne jesteś z gildii mrocznego obłędu? Miło poznac. - po czym zwrócił się do Doty.
-Droga Doto, czy to abyż nie czas na twój trening? Jesteś w końcu początkującym myśliwym, a to nie lada zadanie.

Dota

-Racja! J-już lece, m-m-mistrzu! - wstała i gwałtownie próbowała wyprostowac ciało w gracji. Starała się ukryc rumieniec. Fukała na siebie w myślach.
"Cholera! Jak to wygląda?! Przez to że zamyśliłam się, myśląc oczywiście o nim - zapomniała o treningu! A Iv.., przepraszam, mistrz - jest przewrażliwiony na tym punkcie! I co ? Traktuje mnie jak niedoświadczone dziecko!
Pomachała jeszcze na pożegnanie i poleciała na trening.
***

Gość

Dumny jaguar wypiął pierś do przodu. Patrzył się lamparcicy prosto w oczy, chcąc w ten sposób okazac uczucie, jakie do niej podświadomie czuje.

Acquanetta

Naroiło się tu futrzaków, nie ma co! Najpierw przybyła czarna pantera. Pachniała jeszcze inaczej niż Irisha, czy ona sama. Pachniała futrem zwierzyny łownej, a do tego wyczuć można było delikatny aromat śmierci. Myśliwy, pomyślała Acquanetta. Już miała odpowiedzieć na pytanie od lamparcicy, a tu pojawił się niebieskooki jaguar. Z jego monologu pojęła szybko, ze lamparcica nazywa się Irisha, a myśliwy- Dota.
-Tak, nawzajem- powiedziała cicho, prawie niesłyszalnie. Zerknęłą jeszcze raz na jaguara. Miętę czuje do Irishy, nie ma co!

Szira De' Lesore

-Witaj, Iv - odpowiedziała beznamiętnie. Melanistyczny Jaguar był przecież przywódcą innej gildii (hmm.. nie były skłócone!) Irisha darzyła go zaufaniem. Popatrzyła na Acquanettę.
-To Ivano. Przywódca Gildia Pędzącego Świtu, to on wziął w swoje łapy gildie Dzikiej Rzeki która nie miała przywódców, a potem przyjął do swojego grona zagubionych gildiowiczów którzy nie mieli przywódcy. A tamta 'nieogarniona' pantera to Dota - myśliwy w jego stadzie.

Gość

-..Tak nie ogarnięta, że zapomniała, że my jeszcze treningów nie mamy.

Dota

Dota wachała się, czy wejśc na polanke gdzie ONI rozmawiają. Znowu zrobiła z siebie głupka.. treningów jeszcze nie było! Po chwili namysłu weszła jednak. Dołączyła do grupki i czekała, aż dostanie ochrzan od Przywódcy.

Acquanetta

Zmierzyła nieco nieobecnym wzrokiem Ivano i Irishę.
-Miło poznać, Acquanetta.- po raz pierwszy od przybycia w te strony wyjawiłą swoje imię. Zarechotała jadowicie, gdy poruszono temat Doty.-Z takim 'ogarnięciem', nawet jabłka nie upoluje.- rzuciła do Ivano. Spojrzałą na Dotę, która była przy nich obecna. Mogła to usłyszeć. Spojrzałą na nią z udawanym smutkiem i rzuciła cicho.
-Oj.-posłała jej 'przepraszające' spojrzenie i zajęła się motylkiem, który usiadł na jej kamieniu. Delikatne uderzenie łapą i po motylku.

Szira De' Lesore

Irisha postanowiła nie odzywać się. Uwielbiała wszelkie kłótnie i docinki. Sluchała więc i czekała na reakcję Doty.

Dota

Popatrzyła na Acquę. Jakim prawem tak sie nad nią wywyższała? Ni`e była przywódcą, tylko jakimś tam trenerem. Zmrużyła złowrogo oczy, ale nie odezwała się. Z jej klatki piersiowej dało się usłyszeć cihy pomruk złości.

Acquanetta

Jadowity uśmiech wykrzywił jej pysk. Taktaktaktaktaktak. Dobra kłótnie to coś czego jej bardzo brakowało od jakiegoś czasu. Niespiesznie zmierzyła Dotę krytycznym wzrokiem. Może i była większa, ale nie miała czegoś, co miała Acquanetta. Sztylet i niezwykłą zwinność.

Dota

Za to ona miała coś, czego ona nie miała. Pazury i wielką siłę.
Zjeżyła sierśc na grzbiecie, a pazury podświadomie wysunęła.