Magiczny las

Toncho

Również młoda gepardzica imieniem Toncho przybyła na ów tereny by dalej katalogować leśną florę. Zaskoczyła ją wielka różnorodność krzewów i kwiatów. Gdy podeszła do jednego z nich dojrzała samicę. Zainteresowana nową osóbką podeszła do Kornelly.
- Cześć!- Powiedziała, a na jej pysk wpłynął ciepły uśmiech.

Hikari

Jako już normalny kot, pod swoją prawdziwą postacią, usiadła pod drzewem. Była normalną istotą! A bynajmniej tak wyglądała. I tym się cieszyła.. w końcu upiory mogą przybrac normalną postac, czyż nie?
Uśmiechnęła się do siebie. Położyła się na kwiatkach - tak je kiedyś kochała! A nie.. nadal je kocha!

Toncho

Klapnęła swym tyłeczkiem na trawce obok Kornelly, a na chwilę jej jadeitowy wzrok powędrował do białej Hikari. Uśmiechnęła się lekko i przechyliła lekko głowę zauważając iż to ładna lwica, ona sama uważana była niegdyś za bardzo urodziwą, ale przecież była młoda - miała raptem 2 lata czyli dopiero wchodziła w wiek dorosły. Chwila moment ... O czym ona myśli ?! Nad czym się zastanawia ?! Przecież to, że jest młoda i według wielu innych ładna to nie znaczy, że teraz ma się nad tym zastanawiać. Uderzyła się w myślach w łeb za głupotę. Tak ... Samica ta często miała głowę w chmurach. Lubiła jednak poznawać nowe osóbki dlatego wzrokiem swych paczałek powróciła do Kornelly.

Hikari

Spojrzała ukradkiem na obie kotki. Obie z jej gildii...
Westchnęła. Pewnie nie wiedziały, kim jest ta piękna, biała i niebieskooka lwica.. kiedyś najpiękniejsza w krainie.. eh.. Nie miała za bardzo co robic więc wybyła.
[z/t]

Laulaen Kasveilla

Zauważyłam jeszcze jedną kotkę, która tu przyszła. Była bardzo wesoła, skoczna i uśmiechnięta- czyli bardzo podobna do mnie.
Cześć!
Powiedziałam głośno, chociaż ona wcale do mnie nie mówiła. Przywołałam na pysk najszerszy z uśmiechów i zwróciłam się nim do niej. Czułam, że jest bardzo podobna do mnie.
Nie dosiadłam się do niej, ale wciąż wpatrywałam się z wyszczerzem.

Toncho

Samica odwróciła się do źródła jakże przyznanego dla jej ucha dźwięku. Gdy dojrzała samice możliwe iż z jej lidii nie posiadała się z radości. Widząc iż jej towarzyszka zaniemówiła ta szczęśliwa podbiegała - z gracją do samicy.
-Się masz ... Jestem Toncho - Roślinomówczynią z gildii natury.- Przedstawiła się z całym tytułem. Tak była szczęśliwa z tego powodu iż może się poszczycić takim tytułem. Uśmiechnęła się serdecznie, a ów grymas sprawił, że jej twarz i całą okolica rozświetliła się co tylko było dowodem na to iż jest to bardzo przyjacielska osóbka. -A ty ... ?- przez jej pełne zainteresowania zielone poczęła przeszedł jasny błysk chęci poznania.

Kornelly

Kornelly zobaczyła gepardzicę ze swojej gildii. Ta przywitała się, a oniemiała Kornelly odpowiedziała nieco zakłopotana.
- Czeeść...
Zauważyła też, że Toncho gdzieś pobiegła.
- Zaczekaj! - zdążyła jeszcze krzyknąć, ale nie miała pewności czy gepard ją usłyszał.

Laulaen Kasveilla

Zadowolona, że od razu uzyskałam reakcję, uśmiechnęłam się jeszcze szerzej i z radością odparłam:
Jestem Laula i...cóż za zbieg okoliczności...również należę do Gildii Natury.
Mrugnęłam do Toncho i dodałam:
W dodatku też jestem roślinomówcą, a raczej roślinośpiewcą
Zdradziłam jej swój sekret i oceniłam wzrokiem gepardzicę. Była dosyć młoda, ale radosna i uśmiechnięta. Jak trochę się zestarzeje to będzie tak samo postrzelona jak ja. Przyjaźnie podałam jej łapę, kiedy do mnie podbiegła.

/co za zbieg okoliczności, że nasze postacie mają podobne charaktery i zawody Razz

/

Toncho

/xDD/
Uśmiechnęła się i przytuliła Laule.
- Ale fajnie ! Obie mamy dary !- Wołała.
Usłyszała Kornelly i odwróciła się w jej stronę.
- Przepraszam cię na chwilę ...- Mruknęła Tonch do Lauli, odwróciła się i pognała do samicy.
- Przepraszam, że odeszłam myślałam iż się zamyśliłaś czy coś, a nie chciałam ci przeszkadzać.- Mruknęła nieco przygaszonym tonem zaraz jednak znowu się rozpromieniła i pociągnęła samicę lekko za łapę. - Jestem Toncho, a ty ?- Zapytała. -Choć poznasz taką miłą samice która też tak jak ja należy do gildii Natury. Co będziesz tu sama siedzieć! Poznasz nowe osoby i zostaniemy psiapsiółkami!- Zawołała tak radośnie iż nieco przyspieszyła. Już widziała Laule i pomachała jej.

Laulaen Kasveilla

Podbiegłam do nowej psiapsiółki Toncho i jeszcze jednej kotki, która siedziała pod krzakiem. Była z naszej gildii, toteż promiennie uśmiechnęłam się i powitałam ją z entuzjazmem.
O tak Tonch- obie mamy dary
Mrugnęłam do gepardzicy i zwróciłam się do drugiej kotki:
Cześć! Jestem Laula!
Pomyślałam sobie, że ja i Toncho możemy naszą ciekawością i radością rozwalić cały las, toteż uspokoiłam się trochę..

Toncho

Ona jednak nie miała zamiaru się uspokoić ... No do puki żyje ... Ale to co innego.
- Jestem ciekawa skąd się tu wzięłyście.- Zapytała z entuzjazmem. W końcu jednak się nieco uspokoiła i usiadła o wokół niej wyrosły stokroteczki ! Zaśmiała się z zażenowaniem.
- Przepraszam jeszcze trochę nad tym nie panuję.- Uśmiechnęła się.

Laulaen Kasveilla

Nie martw się
Pocieszyłam ją przywołując na twarzy szeroki uśmiehch.
Każda tak zaczyna, a jak chcesz mogę Ci pomóc
Powiedziałam przyjaźnie i klasnęłam w łapy ze szczęścia. Przybyło więcej stokrotek. Zaśmiałam się perliście i zawołałam:
Widzisz, mi też się zdarza nie zapanować nad tym.
W odpowiedzi na jej pytanie rzekłam:
To miejsce jest tak magiczne, że coś kazało mi tu przybyć po raz kolejny

Toncho

Obserwowała samicę z nieukrytym podziwem.
- Łał ... Naprawdę mogłabyś mi pomóc ? Widać iż jesteś już doświadczona. Wiem, że to dziwne, ale lubię rozmawiać z roślinami, czuję miedzy nimi taką specyficzną więź.- Uśmiechnęła się tak szeroko i radośnie iż wokół niej dosłownie utworzył się krąg z kwiatuszków. - Czy mogę wiedzieć ile masz lat i w jakim wieku dostałaś ów dar ? - Zapytała Uśmiechając się do Kornelly próbując zachęcić ją do rozmowy. Spojrzała na roślinomówczynię.

Kornelly

- Jestem Kornelly, ale możesz mówić mi Korn albo jakoś tak - odpowiedziała uśmiechając się przymilnie. - Lat mam cztery, ale czuję się młodziej - minka x3.

Toncho

Uśmiech.
- Masz bardzo ładne imię Kornelly, albo raczej ... mogę mówić Nelly ? To tak ładnie brzmi.- Zwróciła się do gepardzicy prawie się śmiejąc.
- Ja mam tylko 2 lata - Dopiero co weszłam w butach w dorosłość.- Dodała śmiejąc się. - Bardzo miło mi was poznać.