Polanka

Ulis

Jest to mała polanka która jednak zachwyca oko przybysza jakże pięknymi i rzadkimi odmianami kwiatów. Są tu również małe krzewy i niskie paprotki. Najpierw trzeba ów polankę znaleźć, a ponieważ mało kto zapuszcza się tak daleko to miejsce to nie zostało jako tako jeszcze nazwane.

---------------

Ulis nie wie czemu, ale znalazł się w tym miejscu i nie zwracając zbytniej uwagi na kwiaty położył się w cieniu jednego z krzewów. Bo cóż innego mógł począć gdy tu taki skwar, a iść dalej się nie chce? Zamknął swe ślepia i zaczął rozmyślać o całym tym zamieszaniu z jego byłym stadem, rodziną, odejściem, aż w końcu mózg przesłał mu obrazy krainy w której zamierzał spędzić całe swoje życie. Otworzył ślepia i podniósł się do siady uświadamiając iż przyszedł tu tylko z jednego powodu - By pozwiedzać i pobyć chociaż przez jakiś czas sam na sam z myślami. Westchnął i rozpoczął jakże nudne patrzenie na trawę kiwającą się zboku na bok przez lekki wietrzyk który go tu zastał.

Szira De' Lesore

Przyszła. Ot tak, dla zabawy. Nudziło jej się. Przysiadła pod pobliskim drzewem. Musiała przemyśleć kilka rzeczy.
W pysku trzymała już słomkę. Lubiała tak leżeć, w ciepły słoneczny dzień, w cieniu i ze słomką w zębach rozmyślać. Poczuła czyiś inny zapach, ale nawet nie raczyla podnieść się i dokładniej zbadać sprawę. Skrzydła nadal miala schowane, po co je wyciągać?
Znudziło jej sie to, po jakimś czasie..
Podniosła się. I wtedy dostrzegła białego kota. Geparda. To znowu on.. Pomyślała znudzona lamparcica i podniosła się. Zwróciła się w stronę północną i ruszyła dalej.
[z/t]

Hachiko

Przyszła tu przypadkiem. Łapy same ją tu przyniosły. Szła sobie spokojnie, w końcu nigdzie jej się nie śpieszyło. Obserwowała zróżnicowane rośliny i dalekie horyzonty. Po chwili położyła się częściowo w cieniu, tylko łeb miała w słońcu. Nadal obserwowała horyzont rozmyślając nad tym co tam się kryje. Dobrze się czuła w tej krainie, mimo że jeszcze nikogo nie poznała.

Szira De' Lesore

Przyszła. Szła dokładnie tropem nieznanego jej kota.
Zaczaiła się w trawie. A, tutaj jesteś!
Uśmiechnęła się. Przez chwilę postanowiła obserwować, jak na oko, gepardzicę - dopiero potem podejść i się zapoznać.
Od kota biło zapachem jej gildii. No no! Ciekawe czy rozpozna swego przywódcę.
Była około 10 metrów od gepardzicy, więc to normalne, że ta druga czuła jej aurę. Ale czy rozpoznała, o co chodzi? (jakby co, o aurach jest w FAQ forum - ABC forum.)

Hachiko

Po chwili wyczuła jakąś aurę. Ale kogo to? Oczywiście przywódcy gildii do której należy. Szybko podniosła się i spokojnym krokiem podeszła do swego przywódcy. Grzecznie się ukłoniła i zastanawiała się chwilkę nad wypowiedzią.
- Witaj, przepraszam że wcześniej cie nie zauważyłam. Jestem Hachiko i jestem tu nowa - Powiedziała trochę zakłopotana.

Szira De' Lesore

-Przyglądałam się tobie, Hachiko.. - powiedziała, uważnie lustrując sylwetkę. Szare futre i czarne cętki, skrzydła. Akurat Szira chowała swe, wielkie i białe, skrzydła orła. Jak zwykle kazała im być niewidzialnymi - Skąd pochodzisz?

Hachiko

- Urodziłam się gdzieś na tych terenach. Sama do końca nie pamiętam gdzie - Powiedziała i uśmiechnęła się przyjacielsko.

Szira De' Lesore

-Rozumiem. Ja też urodziłam się na tych terenach. - powiedziała i ziewnęła. -Znasz może gildie mroku, prawda?

Hachiko

- Coś mi się kiedyś obiło o uszy, ale jeszcze nikogo z tej gildii nie spotkałam - Powiedziała po czy usiadła i patrzyła się raz na swą przywódczynie, a raz na horyzont.
- Dzisiaj jest taki piękny dzień, może pójdziesz ze mną nad wodospad ? - Uśmiech nie schodził jej z pyszczka.

Ulis

Tylko się rozejrzał - Znowu ... Wszędzie ich pełno ...- Pomyślał i przekręcił oczyma. Wstał i raptem parę sekund później znikł bez śladu. Przecież był szpiegiem lodu!

[z/t]

Szira De' Lesore

-Mogę iść. Tak piękny dzień może przerodzić się w koszmarny, z ciężkimi chmurami deszczowymi.. nie traćmy czasu. - mówiła, patrząc spodełba na odchodzącego Ulisa. -Nie ufaj im, pamiętaj. - powiedziała ciszej do Hachiko, patrząc dalej na białego geparda.

Hachiko

- Czemu miałabym nie ufać? W końcu jesteś moją przywódczynią - Spojrzała na nią, a zaraz potem w niebo - To do którego wodospadu pójdziemy? - Spytała zmieniając temat rozmowy.

Szira De' Lesore

-Może pod diamentowy wodospad? Podobno za jakiś rok czy 2 minie kolejne tysiąclecie, a wtedy spadnie tysiace diamentów.. - rozmażyła się -Tak pięknie połyskujące w wodnym strumieniu i uderzające o promienie słońca.

Hachiko

- To musi być piękny widok, Możemy tam iść - Spojrzała w niebo - To idziemy - Uśmiechnęła się, wstała i popatrzyła na Szirę.

Szira De' Lesore

-No to.. w drogę! - powiedziała uśmiechnięta i wstała. Ruszyłą w dal, ogladajac sie za towarzyszką.
-Idziesz czy nie? - spytała, po czym szła dalej.
[z/t] -> diamentowy wodospad.